Ülkemizde uzun süreden beri yaşanan ekonomik kriz ve gelirin dağımındaki adaletsizlik, hak ve özgürlük alanlarına yapılan müdahalelerin yanında, yargıda ve hukuk alanlarında uygulanan çifte standart kararları ile muhalefeti susturma ve bezdirme girişimleri, halkı özellikle duyarlı kesimi canından bezdirdi.
Halkın büyük bir kısmı, tüm bu olumsuzlar ve hayat pahalılığı ile enflasyonun altında ezilirken, bir avuç çıkarcı düzenbaz ve dolandırıcılar rahat huzurlu ve lüks hayat yaşıyorlar.
Bu düzenbazlar havuzlu lüks villalarında paralar saçarken, ahlaki değerleri yok sayarak her türlü ahlaki çürümüşlüğü taciz, tecavüz, yolsuzluk, cinayet, kara para aklama, kaçakçılık, mafyacık, uyuşturucu gibi ahlaksızlıklar yaptıklarını, medyadan flaş haber olarak izleyerek gördük.
Gözümüz önünde yapılan ahlaksızlıklardan bahis oynatandan tut, naylon fatura, kara para aklama, gayri resmi fon kurmak, çalıştığı bankanın adını kullanarak aç gözlü bazı kişilere fazla faiz verecek iddiası ile dolandırıcılar ve ahlaksızlar mantar gibi türemiş.
Diğer bir yandan mafyalar, uyuşturucu baronların kol gezdiğini, tehdit ve şantajların yapıldığı, İçişleri Bakanı Ali Yerlikaya’nın güvenlik güçlerine yaptırdığı operasyonlar ve paylaşımlarından bazı şeylerin yüz üstüne çıktığını gördük.
Su üstüne çıkan bunlar belki de... Aysbergin görünen yüzü arkasında neler olduğunu net olarak göremiyoruz. Üzülerek söylüyorum ki, ülkede dolandırıcılık adeta bir sektör haline gelmiştir.
Peki, tüm bu olumsuzlukların tek sorumlusu insanlıktan nasibini almamış bu kişiler mi? yoksa mevcut hükümet mi? 21 yıldır ülkemizi, yöneten yöneticilerin suçu yok mu diye sormak lazım. Tabi ki bu soruya verilecek cevap elbette idarecilerin de fazlasıyla suçu vardır. Sebebi ise; uyguladıkları yanlış para ve sosyo-ekonomik politikalardır.
Bu politikalar yüzünden sosyal ahlaki, kültürel değerlerimiz aşırı derecede erozyona uğramış olması nedeniyle toplumsal ahlaki çöküş yaşanmaktadır.
Asıl soru biz bu hale nasıl geldik. Tüm bu olumsuzlukların üstüne gitmeyen, zorlayıcı yasal düzenlemeleri yapmayan, etkin bir denetim ve kontrol mekanizmalarını kurmayan yöneticiler değilmidir.
Bir toplumda ahlaki çöküş başlamış ise, o toplumun geleceği tehlike altındadır demektir. Ahlak, toplumun yapısının temelidir. O olmadan hiç bir iş doğru yürümez. Ülkede hızla yayılan ahlaki yozlaşma bireysel ve toplumsal değerleri aşındırmış, ileride telafisi mümkün olmayan tehlikelere kapı açmıştır.
Bir ülkede ahlaki çöküş gerçekleşirse, her şey meşru görülür. O yapıyor, ben niye yapmayayım diye bir düşünce oluşur. Doğruluk, dürüstlük ise küçümsenir, saflık olarak nitelenir. Böyle bir anlayış geleceğimizi ve gelecek nesli olumsuz olarak etkiler.
Dik duruş ahde vefa denilen bir şey kalmadı. Çıkarcılık ön planda, kimin eli kimin cebinde belli değil, ülke Sibirya’ya dönmüş, bizler flim izler gibi olan biteni yandaş medyanın maniple ettiği yanlı haberlerle izliyoruz. Asıl olanlar hakkında net bir bilgi sahibi değiliz. İleride bizleri neler beklediğini bilmiyoruz, her zaman olduğu gibi yaşayarak göreceğiz.
FACEBOOK YORUMLAR